แม้ว่าจะชีวิตจะไม่ได้ดราม่า แต่มีหลายสิ่งหลายอย่างในช่วงนี้ที่อยากบอกเล่าให้น้องๆ ได้ฟัง ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าจะมีใครอยากฟังกันไหม สำหรับน้องๆ ที่ชีวิตอยู่ในช่วงวัยเรียน ไม่ว่าจะเป็นนักเรียน หรือ นักศึกษา ขอพูดซ้ำๆ ซากๆ ให้น้องฟังเลยว่า ช่วงเวลาเหล่านั้นเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของชีวิตแล้วครับ อยากทำอะไรบ้าบอคอแตกในทางที่ไม่ผิดศีลธรรม ก็จงรีบทำ เพราะเวลาไม่เคยรอใคร และ เวลาไม่เคยคืนกำไรให้เหมือนบัตรเครดิตคืน Pay Back สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ น้องๆ ต้องมีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ มีงานอดิเรกที่รัก และ ต้องรู้ให้จงได้ตั้งแต่วันนี้เลยครับว่า อะไรที่น้องทำแล้วมีความสุขกับขีวิต ถ้าสิ่งเหล่านั้นมันแปลผันมาเป็นอาชีพ หรือ รายได้ที่น้องพอใจ คือ ทำแล้วมีความสุขและมีรายได้เข้ามาด้วย นั่นแหละ คือ สิ่งที่มีความสุขที่สุดในชีวิตแล้วครับ
ว่าแต่ร่ายกันมาซะยาว งงตัวเองเหมือนกันครับว่ามันเกี่ยวอะไรกับการวาดการ์ตูน จริงๆ แล้ว พี่เอ็มกำลังจะบอกเล่าถึงว่า เมื่อเราก้าวมาสู่ชีวิตการทำงาน มันมีอะไรให้รกหัวเยอะเลยเหลือเกินครับ ซึ่งยอมรับเลยว่า หลายเรื่องล้วนเป็นเรื่องบ้าบอไร้สาระ เหล่านั้นทำให้เวลาชีวิตเราน้อยลง และ มีเรื่องรุงรังในสมองมากขึ้น การที่จะเข้าสู่ภาวะการเขียนการ์ตูน หรือ คิดโดยใช้สมองซีกขวา จึงขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของแต่ละท่่าน ใครเก๋าก็ปิดสมองในส่วนงาน มาคิดการ์ตูนกันได้แบบสบายๆ ส่วนใครไม่เก๋าจริง ก็ยากหน่อยที่จะคิดการ์ตูนทั้งที่งานอืนๆ ยังกองอยู่ตรงหน้า วันนี้พี่เอ็มซึ่งกำลังประสบปัญหาอย่างที่สาธยายมาทั้งหมด จึงขอออกไอเดียเล็กๆ สำหรับคนที่อยากจะหาจุดเริ่มต้น หรือ แรงบันดาลใจในการเริ่มเขียนการ์ตูนต่อไป แม้ว่าจะร้างรากันไปนานแล้วก็ตาม ในกรณีนี้รวมถึงคุณโอม และ เฮียฮั้งด้วยนะครับ รีบมาวาดการ์ตูนกันได้แล้ว จุดเริ่มต้นที่ว่า คือ เริ่มต้นจากการลอกไอเดียของคนอื่นก่อนเลยครับ !!
น้องๆ หลายคนอาจจะเริ่มงงว่า มาถึงจะให้ลอกการ์ตูนกันเลยเหรอครับ จริงๆ แล้ว วิธีการคิดไอเดียของนักเขียนนักวาดการ์ตูนหลายท่าน ก็เริ่มต้นจากการเสพงานของคนอื่น แล้วมีไอเดียต่อยอด บางท่านเรียกว่าการก๊อปปี้นี่แหละคือ หนทางเริ่มต้นแห่งการสร้งสรรค์สิ่งใหม่ๆ ดังนั้นเมื่อคิดงานอะไรไม่ออก ในสมองกลวงโบร๋ ว่างใสเหมือนกระดาษเอสี่ เรามาเริ่มต้นหาข้อมูลใส่สมองด้วย "การคิดคาร์เร็กเตอร์" กันก่อนดีกว่า ซึ่งตัวคาร์เร็กเตอร์นี่เองที่พี่เอ็มคิดว่ามันสำคัญที่สุดของการเขียนการ์ตูนให้ฮากันแล้วก็ว่าได้ เพราะยิ่งเขียนคาร์เร็กเตอร์ชัด เราก็เขียนเรื่องราวง่าย เขียนการแสดงออกของตัวการ์ตูนแต่ละตัวยิ่งโคตรง่าย แต่นั่นแหละครับ จะเขียนบุคลิกหรือคาร์เร็กเตอร์อย่างไรจึงจะเป็นที่พอใจ ดังนั้นพี่เอ็มขอแนะนำแหล่งจินตนาการที่คุณโอมแนะนำมาให้ลองไปดูอีกที่หนึ่งก็คือ เว็บของการ์ตูนเน็ตเวิร์ค ยิ่งตอนนี้พี่เอ็มกำลังหลงไหล อยากติดช่องการ์ตูนเน็ตเวิร์คกับเขาบ้าง เพราะทุกครั้งที่ไปดูที่บ้านของคุณโอมแล้ว ติดใจเหลือเกินครับ การ์ตูนฝรั่งดูแล้วหงายเงิบต้องแบรนด์นี้จริงๆ ยิ่งวันก่อนคุณโอมแนะนำการ์ตูนเรื่องใหม่ของเค้า เป็นเรื่อง Regular Show แค่ฟังเรื่องย่อยังไม่ต้องดูบุคลิกแมร่งก็ฮาขี้แตกกันแล้วครับ การ์ตูนอะไรตัวเอกเป็นคนใช้ ฟังแค่นี้ก็อนาถดีแล้วครับ ดังนั้นหากเริ่มต้นคิดอะไรไม่ออก เริ่มต้นจากการดูข้อมูลจากเว็บ
Cartoon Network ง่ายๆ ไม่ต้องคิดอะไรมาก อ่านไปเรื่อยๆ ข้อมูลในสมองจะเริ่มตกผลึกกันเองอย่างแน่นอนครับ งั้นมาเริ่มต้นการ์ตูนเรื่องใหม่กับพี่เอ็มกันดีกว่า ใครจะเขียนด้วยกันยกมือขึ้นเลยครับ
สรุปสั้นๆ สำหรับคนขี้เกียจอ่านด้านบน
ใครอยากมาเริ่มวาดการ์ตูนเรื่องใหม่พร้อมกันกับพี่เอ็ม ขอให้ลองเริ่มต้นจากการคิดบุคลิกภาพตัวการ์ตูนให้มาก ให้เวลากับมันเยอะๆ ถ้าคิดไม่ออกลองลอก หรือ ลอกเลียนแบบบุคลิกภาพของการ์ตูนดังๆ อย่าง Cartoon Network กันก่อนก็ไม่เสียหาย คิดให้เยอะ อ่านให้เยอะไปก่อน แล้วเดี๋ยวมันก็จะคิดออกเองแบบอัตโนมัติ พี่เอ็มเองก็จะคิดใหม่เหมือนกันครับ ถ้าคิดออกแล้วจะรีบมาโม้ทันทีเลย