เรื่องนี้เกิดกับตัวเองสด ๆ ร้อน ๆ จนอดไมไ่ด้ที่อยากจะเอามาให้ทุกคนอ่าน
เรื่องนี้เกิดเมื่อ 10 กันยายน ที่ผ่านมา...
คนเขาว่าแค่โทรหาให้ได้ยินเสียงก็ดีใจแล้ว.....
แต่เราขอบอกตามตรงว่าความรู้สึกบางอย่างไม่อยากได้ยินแค่เสียง
อยากเห็นหน้า อยากหัวเราะ อยากยิ้ม อยากกินข้าวด้วยกัน..
ยิ่งไม่ได้เจอหน้ากันนานยิ่งใจหาย...ว่าเป็นอะไรรึเปล่า
ถ้าใครที่ยังมีโอกาสได้พบเจอหน้าคุณพ่อคุณแม่
ก็จงอยู่กับท่านให้มาก ๆ รักท่านให้มาก ๆ มีอะไรก็จงรีบทำเถอะ...
ก่อนที่จะต้อง "กว่าจะมีโอกาส" หรือก่อนจะ...."ไม่มีโอกาส" .....
ให้ทำอีก.... ใน "คราวหน้า"
ขอบคุณ...
