ตอนนี้ผมชอบสุดยอด ตอนอ่านอ่านผ่านมือถือที่โรงพยาบาล(ไปรับแฟน) เรียนตามตรงว่าฮาสุดตรีนเลยครับท่าน หัวเราะแบบไม่เกรงใจใครเลย ผมว่าพอนายเอ็มไม่สนใจคนอ่านอะไรมากนักแล้วมันออกมาดีตลอดเลยละครับ แต่พอวาดตั้งใจแล้วมันไม่ฮาจริงๆ
เหมือนหลักการวิ่งมาราธอนที่ผมเรียนมาครับ ตั้งใจมากกดดันมาก วิ่งเกร็งเหนื่อยเร็ว ความกดดันต้องอยู่ในระดับที่พอดีจริงๆ ถ้ามากไปไม่ดีแน่ ระดับที่พอดีของการวาดการ์ตูนผมว่าอยู่ทึ่ความไม่คาดหวังกับคนอ่านมากนักนั้นเอง นี่ละครับจุดที่ทำให้นายเอ็มคือสุดยอดของนักวาดเลยละ
__________________
ผมรักเว็บการ์ตูนหรอยกูที่สุดในโลก |