นักรบย่อมมีบาดแผล

ประโยคนี้พ่อน้องอันวาพูดเป็นประจำ แต่คราวนี้นักรบอันวานั้นหัวโนเลย เหตุเกิด ณ เตียงนอนของพ่อนี่เองทำเอาน้องอันวาร้องกริ๊ดลั่นบ้าน ตอนแรกก็เกาะเล่นเหมือนทุกวี่ทุกวันละคะ แม่ก็คิดละว่ากลัวล้มโดนขอบเตียง อ้าวใส่หมวกป้องกันซะหน่อยแหมๆดันดึงหมวกออก ซ๊อตเด็ดเลยเกิดขึ้นตอนทีมีเสียงเรยกซื่อน้องอันวาดังออกมาจากนอกห้อง "อันวาครับ ไม่หลับไม่นอน" ทันใดนั้นน้องอันวาก็แหงนมองต้นเสียงซะจนหงายหลังหัวโดนขอบเตียงปูดขึ้นมา เลย ได้เห็นน้ำตาของลูกผู้ชายอีกครั้งพร้อมกับเสียงอันทรงพลังขึ้นมา ช่างน่าสงสารเหลือเกินคะแต่แป๊บเดียวลูกชายของแม่ก็กลับมายิ้มร่าได้เหมือน เดิม แต่ก็ยังไม่เข็ดอีก ยังจะยืนเกาะที่เดิมอีกคราวนี้แม่ต้องเอาผ้ามากั้นไว้และใส่หมวกให้อีก เดียวนี้ร้องไห้ทีไรเสียงอ้อนหาแม่ทุกทีจนอดใจไม่ไหวต้องรีบไปอุ้ม



ตอนนี้แม่ก็ต้องระวังน้องให้มากขึ้นเนื่องจากการทรงตัวที่แข็งแรงเกาะนั่ง เองได้แล้วเกาะจับอะไรได้แน่นเกาะยืนได้แต่เวลาจะนั่งชอบปล่อยมือจนล้มลง พื้นอันนี้ก็ต้องดูให้ดีก้นกระแทกมาร้องจ๊ากอีก แต่ดีที่น้องอันวาเวลาล้มเล็กๆน้อยๆจะไม่ร้องไห้ถ้าเกิดแม่ไม่สนใจปล่อยให้ เขาลุกเองแต่เมื่อไหร่ที่เขาล้มเเล้วแม่เข้าไปโอ๋ร้องไห้งอแงอ้อนขึ้นมา ทันทีเลย ช่วงนี้อาจซนขึ้นมาเพราะความอยากรู้อยากเห็นของเขาอะไรแปลกๆใหม่เข้ามาอยาก ได้จะขว้าเอาหมดแต่ก็เบื่อเร็วเหมือนกันนี่แหละน๋อการเลี้ยงเด็กน้อย ก็ต้องคอยเอาใจใส่ตลอดเวลาด้วยความรักของพ่อแม่ ^___^