|
แถวนี้แม่งเถื่อน ตอน ก้าวแรกสู่สังเวียน 1 Attachment(s) เป็นระยะเวลานานเหลือเกินที่ไม่ได้วาดการ์ตูน รวมระยะเวลาแล้วประมาณ 2 เดือนกว่ากันเลยทีเดียว ด้วยเหตุผลเดียวที่ยังไม่ได้วาดเสียทีก็คือ อยากจะวาดการ์ตูนเรื่องใหม่ครับ แต่การวาดเรื่องใหม่นี่ยากเย็นยิ่งนัก กับการสร้างคาเร็กเตอร์การ์ตูนใหม่ๆ ลำพังกระอีแค่การตั้งชื่อเรื่องยังปวดกบาลเหลือคณานับ เอาเป็นว่า ตอนนี้เป็นตอนแรก ลองปรับจูนกันดูก่อนนะครับ ทั้งคนเขียนและคนอ่าน ถ้าเป็นไปได้ขอคอมเม้นต์หรือคำแนะนำแบบยาวๆ จะเป็นประโยชน์ยิ่งครับ ขอบพระคุณล่วงหน้าเลยครับ ป.ล.การ์ตูนเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจการเล่าเรื่องจากการ์ตูน ไม่เกรียนอย่าไลค์ |
สนุกดีค่ะ แต่ต่ายกับหมี เหมือนกันมาก จนบางทีแยกไม่ออก ทั้งนิสัยและหน้าตา อาจต้องเพิ่มความโดดเด่นและเอกลักษณ์เฉพาะพัวระหว่างสองคาแรกเตอร์มากกว่านี้ค่ะ |
อ้างอิง:
|
นายเอ็มตอนนี้เริ่มเปลี่ยนแปลงสไตร์การวาดอย่างเห็นได้ชัด การคอมเม้นคราวนี้ขอแยก เป็ย 2 ด้านแล้วกันครับ เพื่อให้ถึงแก่นของการคอมเม้นจริงๆ สิ่งที่ชอบ 1.การเล่าเรื่องที่ยังรักษาแบบฉบับเดิมเอาไว้ ผมชอบสไตร์การเล่าเรื่องของนายเอ็มครับ ทั้งการแบ่งช่อง การตัดมุมรายทางเข้ามา 2.ตัวละครเข้าใจง่าย อาชีพของตัวละครไม่ห่างไหลความเข้าใจของคนทั่วไปเลย 3.มุขทั้งหมดของนายเอ็ม ยังเป็นที่ยอมรับ และเข้าใจง่าย รักษาความเรียบง่ายไว้ได้ดี สิ่งที่ไม่ชอบ 1.ไม่ชอบให้นำเรื่องด้วยไอ้นักวาดการ์ตูน ส่วนมากเป็นงี้ละครับ คนวาดการ์ตูนเขียนถึงคนวาดการ์ตูน คนทำหนังเขียนเรื่องของคนทำหนัง คนเขียนนิยายก็เขียนนิยายเกี่ยวกับคนเขียนบทนิยาย มันดูเยินยอตัวเองนิดๆ 2.ช่วงจบ มันปุํปปัํปไปนิดหนึ่ง ผมว่ามุขดีเลย เข้าขั้นเทพ แต่พอแบ่งช่อง หรือ มุมกล้องไม่เหมาะ ทำให้ มุขมันฮาแค่ 50% ของ 100% ในตัวมันเอง |
เข้าใจที่คุณโอมกล่าวมาเลยครับ จริงๆ แล้วจุดบอดของการ์ตูนตอนนี้เห็นอยู่รำไรตั้งแต่ตอนเขียนแล้วครับ ไม่ว่าจะเรื่องไอ้แบ่งช่องตอนท้ายไม่ดี เรียงบทพูดไม่งาม กับ เปิดตัวด้วยการเอานักวาดการ์ตูนมาไตเติลนั้น แต่เขียนไปแล้วก็เลยเอามาลงก่อนครับ ความผิดพลาดเอาไว้แก้ไขตอนรวมเล่ม 55+ (ซึงอาจจะได้แก้ไขตอนชาติหน้าก็ได้) ดังนั้นวาดแล้วสแกนเลย ผิดพลาดค่อยเอามาไว้เสวนากัน และ เป็นวิทยาทานให้น้องๆ น่าจะเป็นเรื่องดีที่สุด (สุดยอดแห่งการแถจริงๆ 555+) ขอบคุณๆ โอมมากนะครับที่ช่วยชี้ชัดๆ วันนี้ |
อ่านแล้วครับทั่น...ผมว่าโครงเรื่องกับแก่นสนุกเลยนะ ความบ้าบอของคนไทยที่อยากกัดจิกแบบนี้ อ่านแล้วมันเกาได้ถูกที่คันดีอ่ะ ชอบๆ แต่จริงๆ ไม่เห็นจะต้องเกริ่นด้วยเรื่องของนักเขียนการ์ตูนเลยก็ได้นะ เอาเข้าเรื่องของสารวัตรไปเลยก็ได้นี่นา น่าจะสมู้ทกว่าด้วย อีกจุดที่ติดก็คือ ตอนต้นเรื่องอ่ะ จู่ๆ มันโผล่เข้ามาเลย ไม่มีที่มาที่ไป ตอนแรกแอบงงนะ โดดเข้ามาเรื่องสารวัตรเลยเนี่ย น่าจะมีอินโทรนำเข้าซักนิดนึงว่าสารวัตรแกเป็นใคร มาทำอะไรตรงนี้ หรือเจ๋งยังไง แต่ดันถูกเตะโด่งมาประจำเขตสงบสุขปานนี้ได้... ก็คงประมาณนี้มั้งครับ เขียนตอนต่อไปมาให้อ่านต่อด้วยนะครับ รอๆๆๆ |
อ้างอิง:
|
แวะมาดมครับ:undecided: |
อ้างอิง:
|
อ้างอิง:
ผมคิดว่าเนื้อเรื่องดำเนินเร็วลื่นไหล แต่มีบางจุดให้สะดุดจนต้องกลับไปอ่านซ้ำๆอีกรอบ อย่างเช่นช่องสามช่องสี่ มุขมันค่อนข้างเข้าใจยากนิดหน่อย ผมเข้าใจว่าแอนดริวคงฟังภาษาไทยที่ บก. พูดแล้วไม่เข้าใจ เลยไปคิดว่ามันคล้ายกลับเลขป้ายทะเบียนรถ (กลับไปเลย / นม 6 เลย) รึว่าเข้าใจว่าให้กลับไป จ.เลย รึว่ามุกมันลึกเกินไปกันแน่ อันนี้ผมคิดว่ามันพางงไปนิดนึง แต่โดยรวมอ่านแล้วสนุกดีครับ ผมชอบการ์ตูนแนวนี้มาก ในฐานะที่ผมเป็นคนหล่อกว่า ขอบอกเลยว่าหรอยครับ จะรอดมตอนต่อไป |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 07:03 |
vBulletin รุ่น 3.8.7
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด