หนังสือการ์ตูนที่นายเอ็มควรแอบแฟนอ่าน K-On ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว

[ohmohm]

เคยได้ยินน้องๆแหลง(พูดในภาษาใต้) กันมานักต่อนักแล้วว่าชอบการ์ตูนอย่าง K-On ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว ไอเราก็ไม่รู้จักหรอกครับว่าการ์ตูน K-On ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว มันเป็นยังไงแต่ว่ารู้เกี่ยวกับการ์ตูนเรื่องนี้อยู่ 2 อย่างคือ

- รูปการ์ตูนเรื่องนี้ สาวๆน่ารักมาก
- การ์ตูนเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการเล่นดนตรี
- การ์ตูนเรื่องนี้เคยมีคอนเสิร์ตการ์ตูนด้วย

เลยเอามารีวีวนั่นเอง K-On ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว คือใคร อย่างไร มาเอริยา (ชม ชมพู่)







ข้อมูลทั่วไป K-On ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว
เค-อง! ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว (ญี่ปุ่น: ????! Keion! ?; อังกฤษ: K-On!) เป็นมังงะซึ่งแต่งเรื่องและเขียนภาพโดย คาคิฟลาย (Kakifly) ลงเป็นตอน ๆ ในนิตยสารแนวเซเน็ง มังงะไทม์คิระระ (Manga Time Kirara) และนิตยสาร มังงะไทม์คิระระกะรัต (Manga Time Kirara Carat) ของสำนักพิมพ์โฮบุนชะ (Houbunsha) ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2550 ถึงเดือนตุลาคม 2553
ในประเทศญี่ปุ่น เกียวโตแอนิเมชัน (Kyoto Animation) ผลิตมังงะดังกล่าวเป็นอะนิเมะโทรทัศน์ ใช้ชื่อเดียวกัน ความยาวสิบสามตอน ฉายตั้งแต่เดือนเมษายนถึงมิถุนายน 2552, โอวีเอความยาวหนึ่งตอน ขายในเดือนมกราคม 2553, อะนิเมะโทรทัศน์ ฤดูกาลที่สอง ความยาวยี่สิบหกตอน ใช้ชื่อว่า เค-อง!! (K-On!!) ฉายตั้งแต่เดือนเมษายนถึงกันยายน 2554, โอวีเอ ความยาวหนึ่งตอน ขายในเดือนมีนาคม 2554, และอะนิเมะโรง ฉายตั้งแต่วันที่ 3 ธันวาคม 2554 ตามลำดับ เนื้อหาต่อเนื่องกัน

เนื้อเรื่องย่อๆของ K-On ก๊วนดนตรีแป๋วแหวว

เรื่องราวว่าด้วยเด็กสาวสี่คนซึ่งเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4 ของโรงเรียนซากุระงาโอกะ (????? Sakuragaoka k?k? ?; Sakuragaoka High School) ได้แก่ ฮิราซาวะ ยุย, อากิยามะ มิโอะ, ไทนากะ ริทสึ, และโคโตบุกิ สึมุกิ ตามลำดับ ทั้งสี่เป็นสมาชิกชมรมดนตรีของโรงเรียน ชื่อว่า ชมรม "เค-อง" (K-On) ย่อมาจาก "เคองงะกุ" (??? keiongaku ?) หมายถึง ดนตรีเบา (light music) ซึ่งเป็นดนตรีป๊อปแขนงหนึ่งของญี่ปุ่น


ในตอนต้น ยุยเล่นดนตรีไม่เป็น แต่ภายหลัง ทั้งฝึกฝนเอง และเพื่อนร่วมชมรมช่วยฝึกฝนให้ จึงเรียนรู้ดนตรีจนสามารถเล่นกีตาร์ นับแต่นั้น ยุย พร้อมด้วยมิโอะ ซึ่งเล่นเบส, ริทสึ เล่นกลองชุด และสึมุกิ เล่นคีย์บอร์ด ก็ตั้งวงดนตรีประจำชมรมออกแสดงดนตรี และใช้ชีวิตร่วมกัน


ชมรมเค-องมียามานากะ ซาวาโกะ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ซาวาโกะเองเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนซากุระงาโอกะ และเคยเป็นสมาชิกชมรมเค-องเช่นกัน สมัยนั้น เธอและเพื่อนตั้งวงดนตรีชื่อ "เดธเดวิล" (Death Devil) ต่อมา เธอตั้งชื่อให้วงดนตรีของยุยว่า "เวลาน้ำชาหลังเลิกเรียน" (????????? H?kago T? Taimu ?; ราชบัณฑิตยสถาน: โฮกะโงะทีไทม์; Hokago Tea Time) เนื่องมาจากสมาชิกชมรมเค-อง รวมทั้งเธอเอง มักจิบน้ำชาลอยชายกันเมื่อเลิกเรียน มากกว่าจะซ้อมดนตรี

เมื่อสมาชิกทั้งสี่ขึ้นสู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แล้ว ชมรมก็ได้สมาชิกใหม่อีกหนึ่งคน เป็นนักกีตาร์รุ่นน้องชื่อ นากาโนะ อาซึสะ ครั้นทั้งสี่สำเร็จการศึกษาและเข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยสตรีเจ. (J. Women's University) ด้วยกัน เหลืออาซึสะเป็นสมาชิกชมรมเพียงผู้เดียว เธอจึงสืบทอดชมรม โดยตั้งวงดนตรีใหม่ของชมรม ชื่อวง "วะกะบะเกิลส์" (Wakaba Girls) มีซาวาโกะเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาเช่นเคย และได้สมาชิกใหม่ คือ ฮิราซาวะ อุย น้องของยุย และเป็นเพื่อนร่วมห้องของเธอ, ตลอดจน สึซึกิ จุน, ซาอิโต สุมิเระ และโอคุดะ นาโอะ ร่วมดำเนินชีวิตวัยเรียนด้วยกันต่อไป


รีวิวหนังสือการ์ตูน 5 เรื่องก่อนหน้านี้
Twin Spica แหวกฟ้าคว้าดาว หนังสือการ์ตูนและอนิเมะ
หนังสือการ์ตูน...เทวทูตทมิฬ... เล่มนี้เป็นอย่างไร
Bakuman 19 มา (นาน) แว้ว !!! สนุก เข้มข้น เช่นเคย
นัตซึเมะกับบันทึกพิศวง หนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องของเด็กเห็นผี
หนังสือการ์ตูนหนีตายนรก 3/1 โดยยุทธภูมิ ตั้งศิริสัมฤทธิ์
++รีวิวหนังสือการ์ตูนทั้งหมด++

[ChangNoi and Light]

เด็กที่ทำงานคนหนึ่งชอบมาก ซึ่งขัดกับหน้าตาเขามากพี่รู้เท่านี้ (บริษัทโฆษณา)

[nineorange]

สนุกดีครับ กำลังดูอยู่(เป็นanime) ตอนนี้ดูถึงซีซั่น2 ครับ ก็เรื่อยๆดีครับ ถ้าไม่คิดไรมากดูเอาสนุกๆครับ