วิ่งลดน้ำหนัก ก้าวที่ 4 : คำถามเทคนิคการวิ่งเกี่ยวกับการหายใจ
 

หลังจากพี่เอ็มได้ฝึกหัดตั้งไข่ พัฒนาจากการวิ่งเพื่อสุขภาพ เป็นการพัฒนาเป็นการวิ่งเพื่อลดน้ำหนัก หรือ เพื่อการควบคุมน้ำหนักตัวเองแล้ว ทำให้รู้เลยว่า การลดน้ำหนักด้วยการวิ่งมันสุดยอดจริงๆ เชื่อเลยว่าทำไมคนสูงอายุที่วิ่งทุกวัน ถึงได้หุ่นดี แถมกล้ามเยอะกว่าเราขนาดนั้น ทั้งหมดนี้มันเริ่มต้นเพราะเป้าหมายมันต่างกันออกไป ถ้าพูดให้ชัดกว่านี้ การวิ่งเพื่อสุขภาพ อาจมีมุมมองว่า การมาวิ่งจ๊อกกิ้งออกกำลังกาย โดยไม่ได้กำหนดกฎเกณฑ์ระยะทางหรือเวลาในการวิ่ง แต่การวิ่งเพื่อเป้าหมายที่ใหญ่กว่านั้น เช่นเพื่อการลดความอ้วนนี่มันคือสิ่งที่แตกต่าง เราต้องตั้งเป้าหมายให้ชัดเจน และ ทำให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นการกำหนดเวลา หรือ กำหนดระยะทางในการวิ่งก็ตาม ซึ่งพี่เอ็มยอมให้ถีบหน้าเลย ถ้าใครวิ่งวันละ 20 กม. แล้วยังอ้วน พูดได้เลยว่า ไม่มีทาง


สำหรับในช่วงต้นของการเริ่มวิ่งและการออกกำลังกายหนักๆ ใหม่ๆ อย่างจริงจัง อย่าเพิ่งไปท้อครับว่าทำไมน้ำหนักลดลงช้าหรือไม่ลดลงเสียที เพราะจากการศึกษาแล้วช่วงสัปดาห์แรกถึงเดือนแรก น้ำหนักจะไม่ได้ลงอย่างที่เราคิดไว้ อาจจะเป็นเพราะเป็นช่วงแรกที่ร่างกายเพิ่งสลับสับเปลี่ยนกล้ามเนื้อและไขมันภายในร่างกายให้เข้ารูปเข้ารอยอยู่ละมั้ง ดังนั้นวิ่งเข้าไปครับ อย่างต่ำต้องให้ได้สัก 10 กม. แล้วเห็นผลจริง ไม่ต้องไปกินยาลดน้ำหนัก หรือ ไปเข้าคอร์สอะไรทั้งสิ้น ไม่ต้องเสียเงินเลย แค่หาร้องเท้าวิ่งดีๆ กับ ถุงเท้า แล้วก็ไปวิ่งเลยครับ สำหรับวันนี้พี่เอ็มในฐานะนักวิ่งมือใหม่ มีคำถามมาถามคุณโอมผู้เชี่ยวชาญอีกครั้งครับสำหรับเรื่องการวิ่ง วันนี้มีคำถามเพียงข้อเดียวครับ

คำถาม

1. รู้สึกว่า ในการวิ่ง หากควบคุมลมหายใจได้อย่างดี จะสามารถควบคุมจังหวะการวิ่งได้ จะคอนโทรลให้เราวิ่งเร็วขึ้น แถมยังไม่เหนื่อยเสียด้วยซ้ำ ความคิดอันนี้จริงไหมครับ และ หากจริง มีวิธีการหายในอย่างไร สำหรับการวิ่งระยะไกล หรือ การวิ่งมาราธอน เพื่อให้การวิ่งเกิดประสิทธิภาพสูงสุดครับ

การวิ่งที่ดีต้องมีท่าทางการวิ่งที่ถูกต้อง การลงเท้า การยกขา ต้องเหมาะสมกับร่างกายของเรา คนน้ำหนักมากน้ำหนักน้อยจะลงขาไม่เหมือนกัน การหายใจต้องยกเครื่องใหม่ทั้งหมด เพราะว่าการวิ่งกับการหายไปในชีวิตประจำวันนั้นต่างกันเยอะมากครับนายเอ็ม แถวการหายใจยังเป็นตัวช่วยควบคุมสติในการวิ่งอีกด้วย

สำหรับการวิ่งเพื่อแข่งขันนั้นยังมีสถานการณ์ต่างๆเกิดขึ้นมากมาย เรื่องนี้ต้องลงแข่งถึงจะเข้าใจ ยกตัวอย่างเช่น การเร่งเกินไป และหมดในช่วงหลัง การเร่งเกินไปเกิดจากการโดนนักวิ่งกดดันคือวิ่งนำเราไปเยอะ เราไปตามเขา นั้นคือการไม่รู้สเตปของตัวเอง การวิ่งเข้าใจยากครับ เราอาจไม่รู้ตัวว่าเราวิ่งเร็วหรือช้าไป ความรู้สึกเท่านั้นที่จะควบคุมการวิ่งของเราได้