การ์ตูนลูกพร้าวปะทะเซลล์ม่อน ตอน กลัวเครื่องบินตกจ๊ะ
 

เอาละครับสมาชิกชาวหรอยกู วันนี้นายโอมสุดหล่อวันนี้มีการ์ตูนดีการ์ตูนกากมาให้อ่านกันอีกแล้ว เป็นการรีมิกระหว่างเจ้าลูกพร้าวกับเจ้าเซลล์ม่อน ถ้าใครเป็นแฟนหรอยกูก็คงจะรู้จักเจ้าเซลม่อนนี้เป็นอย่างดีว่ามันมีแหล่งกำเนิดมากจากที่ไหน ผมนั้นเป็นคนที่วาดการ์ตูนได้ไม่ฮาครับแต่ความพยายามยังมีเต็มร้อยไม่อยากตายแบบไร้ความพยายามถึงไม่ฮา ตูก็ขอวาดกันต่อไปแบบไม่อั้นไม่ยั่ง ใครฮาชมมา ใครไม่ฮาสั่งสอนผมด้วยก๊าบ

http://board.roigoo.com/attachments/...4%E0%B8%99.jpg

http://board.roigoo.com/attachments/...%E0%B8%992.jpg


http://board.roigoo.com/attachments/...%E0%B8%993.jpg


http://board.roigoo.com/attachments/...%E0%B8%994.jpg


http://board.roigoo.com/attachments/...%E0%B8%995.jpg

เพิ่มรูปหน่อยครับ
 

เพิ่มรูปหน่อยครับ

ไม่เคยทำให้ผิดหวังจิงๆค้าฟ

ถ้าให้คอมเม้นต์การ์ตูนตอนนี้แบบจริงจังเลยนะครับคุณโอม ต้องบอกว่ามุขรายทางที่คุณโอมใส่มา นับว่าใช้ได้ อ่านแล้วฮางุงิไปเรื่อยดีครับ แต่จุดที่น่าตกใจที่สุดคือมุขหลักของเรื่อง พี่เอ็มกลับอ่านไม่เข้าใจครับ แน่นอนว่าคงเป็นด้วยการสื่อสารที่ไม่ชัดเจนว่าผู้เขียน (คุณโอม) ต้องการสื่อสารอย่างไร ประเด็นไหน จุดตรงนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดของ 1.การเขียนการ์ตูนโดยคิดอ่านคนเดียว ไม่ได้เขียนตัวร่าง และ อาจจะไม่ได้ให้คนอื่นอ่านก่อนวาดจริง (ปกติคนทั่วไปก็คงวาดเองอ่านเอง) 2.การที่เราอยู่กับความคิดตัวเองนานๆ จนตัวเองเข้าใจดีแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ผู้อ่านจริงๆ แล้ว เพิ่งจะรับข้อมูลที่เราจะถ่ายทอดเหล่านั้นเป็นครั้งแรก ดังนั้นจึงควรใช้ความปราณีตในการเล่าเรื่อง เรียกได้ว่าต้องเนียน และ สื่อสารให้เข้าใจ เพราะถ้าเขียนออกมาแล้ว คนอ่านตอบว่า "อ่านไม่รู้เรื่อง" นี่ถือว่าจบกันเลยครับ

ดังนั้นสิ่งที่อยากแนะนำคุณโอมคือ ก่อนที่จะเขียนการ์ตูนแต่ละเรื่อง อยากให้เวลาคิดแล้ว ลองหยุดคิดทิ้งความคิดไว้สักนิด แล้วค่อยกลับมาคิดใหม่ ลองมาอ่านใหม่ ลองสวมบทบาทว่าตัวเองยังไม่รู้เรื่องพวกนี้ อ่านแล้วจะเข้าใจไหม ถ้าทำวิธีเหล่านี้แล้วน่าจะช่วยป้องกันปัญหาการอ่านไม่รู้เรื่องได้เยอะเลยคร้าบ ป.ล. คุณโอมไม่ต้องเสียใจครับ จริงๆ แล้วการ์ตูนที่พี่เอ็มวาดแล้วคนอื่นอ่านไม่รู้เรื่องมีเยอะเลยครับ โดนด่ามาก็มาก แต่ก็ปรับกันไปครับ เพราะหากไม่ได้รับคำแนะนำอย่างตรงไปตรงมาแบบนี้แล้ว เชื่ีอได้เลยว่าการพัฒนาต่อไปจะอยู่ในจุดที่น่าเป็นห่วง เช่นนี้เก็บคำแนะนำเหล่านี้ไว้ใช้ในการ์ตูนต่อไปนะครับ !!

นายเอ็มคอมเม้นได้ดีมากคะ เข้าถึงจริงๆ

นายเอ็มคอมเม้นได้อย่างตรงไปตรงมาเหลือเชื่อเลยทีเดียว ชอบคำที่ว่าอ่านการ์ตูนแล้วรู้สึกว่าเข้าใจ แต่อันที่จริงคนเขียนเข้าใจคนเดียว นี่มันใช่เลยครับ ผมอยู่กับการ์ตูนตอนนี้มากไปจนเข้าใจ และวาดข้ามอะไรไปหลายอย่าง หลายๆจุดถูกข้ามไปอย่างไม่อภัย โดยเฉพาะในส่วนของตอนจบที่ดูแล้ว กลับมาอ่านแบบตั้งใจแล้วรู้สึกว่าใช้สมองน้อยไปนิด มันควรเป็นจุดที่ให้ความสำคัญมากที่สุดนั่นเอง

เรื่องมุขรายทางนั้น คิดว่าโอเคครับ สมองส่วนนั้นผมยังพอทำงานได้ แต่เรื่องการเดินเรื่อง การลำดับเรื่อง การปิดจบยังเป็นปัญหาหลัก ยังไงผมขอตั้งใจวาดการ์ตูนฮาๆต่อไปเพื่อให้พัฒนาประเทศไทยของเราให้ได้ครับ คนเราถ้ามีความคิดสร้างสรรค์แน่นอนว่าสังคมไทยต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน ดีกว่าติดเกมส์ ติดยา ติดหญิงแน่นอน มาเถอะครับ มาวาดการ์ตูนกัน แสนสนุกแช้มชื่นในหนาเอย!!!

บางช่องบางช่วงผมงงๆ ว่ามันคือไรนิ ไม่เข้าใจอย่างแรง และพยายามทำความเข้าใจกับมัน(กลัวคนวาดเสียใจ) ผมว่าข้อแนะนำเล็กๆน้อยๆ คือ"เอาใจเขามาใส่ใจเรา" สิ่งที่เราเข้าใจบางทีคนอื่นเค้าไม่เข้าใจ และถ้ามันไม่เข้าใจกัน มันก้ออยู่ด้วยกันไม่ได้ จบกันไป โลกเราเดี๋ยวนี้มันเข้าใจกันยากขึ้นทุกวัน (เอ๊ะ... ตกลงผมพูดเรื่องการ์ตูนอยู่ใช่มั๊ยเนี่ย) สุดท้ายนี้ก้อไม่มีอะไรมาก เพียงอยากฝากกลอนให้คุณโอมไปอ่านและไปคิดดู ชื่อกลอนว่า''ใจเขาใจเรา"

''ใจเขาใจเรา"ท่านว่ายากแท้หยั่งถึง นี่สิจึงเรียกว่าต่างความคิดเห็น
บางคนชอบบางคนเกลียดบางคนเซ็ง บ้างทำเป็นไม่เห็นใจกันและกัน
เราว่าดีเขาว่าดีด้วยหรือเปล่า อย่าไปเหมารวมว่าเขาชอบอย่างฉัน
เขาไม่ชอบเราอาจชอบค่อยพูดกัน อย่าพึ่งฟันธงว่าเขาเป็นอย่างเรา
เราอาจต้องอยู่ร่วมกันแม้มองต่าง ขัดกันบ้างเห็นด้วยบ้างอย่าเคืองเขา
อยู่ด้วยกันต้องรักกันอย่ามัวเมา เรากับเขาสามัคคีมีปรองดอง
หากจะทำงานใหญ่ให้สำเร็จ ต้องอย่าคิดเบ็ดเสร็จใช่สมอง
ทำบางสิ่งบางอย่างควรเมียงมอง อย่าลำพองลืมนึกถึง"ใจเขาใจเรา"

ขอย้ำอีกครั้ง...นี่ผมพูดเรื่องการ์ตูนของคุณโอมอยู่นะครับ อิอิ

ขอบคุณคอมเม้นดีๆของคุณแบงค์คูลอีกท่านหนึ่งครับ ถึงแม้ว่าอ่านๆไปยังงงๆว่าเราอ่าน หนังสือจิตวิทยาผูกมิตรกับเพื่อนอะไรทำนอกนี้หรือเปล่าไม่แน่555 ยิ่งคอมเม้นกันแบบนี้ทำให้ผมเข้าใจมากขึ้นเลยครับ ว่าควรแก้ไขอะไรในการ์ตูนมากขึ้น

0.คิดถึงคนอ่าน ว่าเข้าต้องการอะไรต้องรู้อะไร อยากรู้อะไร
1.ความใส่ใจในรายละเอียดของภาพ
2.เนื้อเรื่องที่จะเดินไปต้องชัด
3.ทบทวนความฮา ความเข้าใจ ว่าคนอื่นเข้าใจหรือไม่

ดีมากเลยครับ
 

มีส่วนทำให้ผมรุ้เรื่องของการ์ตูนมากขึ้น
::rolleyes::