|
หนุกคับ..หนุกมาก ไ้ด้ฟิล ได้ดราม่า ได้ลุ้น |
สุดยอดครับ เจ๋ง |
หนุกจังครับ การปู การตบ การย้ำมุก จังหวะจักโคน เจ๋งดี ส่วนภาพบรรยายได้อย่างลงตัว ไม่คัดแย้ง ลื่นไหล มีเหตุมีผล เข้าใจง่าย ชอบครับ (แต่หน้า 5 เสือหน้าเหมือนหมาไปหน่อยนะ) |
โครตเท่เลยวะ 55555555555555555555+ ชอบมาก |
โห น้องบีเวอร์เขียนการ์ตูนลากยาวแบบนี้ วาดกี่วันครับเนี่ย เห็นจำนวนหน้าและรายละเอียดภาพแล้ว ตอบได้เลยว่าต้องใช้พลังงานและพลังสมองในการวาดแบบมหาศาลเลยครับ นอกจากนั้นยังต้องมีพลังใจอันเหลือล้นในการวาดไปเรื่อยๆ ทีละช่องทีละหน้า โดยสรุปแล้วการ์ตูนน้องอ่านเพลินดีมากครับ อ่านเนียนๆ มุขฮาแซมแรมเรื่อยเปื่อย ไอเดียตั้งต้นแจ่มนะ นั่นคือข้อดีที่หาได้ยาก ส่วนที่อยากแนะนำเพิ่มเติมอีกนิดนึงคือ ในช่วงหักมุมตอนสุดท้าย [จริงๆ แล้วพี่เอ็มไม่แน่ใจว่าน้องบีเวอร์คิดส่วนไหนก่อนในการ์ตูน ยังไงถ้าสะดวกมาตอบพี่หน่อยเนอะ ว่าวาดการ์ตูนนี้กี่วัน คิดกี่วัน และ เริ่มต้นคิดการ์ตูนจากส่วนไหนก่อน ไอเดียอันไหนที่มันผุดมาก่อน แล้วไล่ต่ออย่างไร หรือไม่ก็มาคุยกันที่บอร์ดนี้ก็ได้ครับ เทคนิคการวาดการ์ตูน เทคนิคการวาดการ์ตูนได้แลกเปลี่ยนกันกับน้องๆ คนอื่น ความจริงแล้วไอเดียก่อนที่จะมาเป็นการ์ตูนยาวๆ แบบนี้น่าสนใจมากครับ ยังไงเดี่ยวการ์ตูนตอนหน้าพี่จะเอาการ์ตูนพี่เอ็มมาเขียนเล่าให้ฟังด้วย] ส่วนตอนท้ายจริงๆ แล้วควรหักมุมให้เกี่ยวข้องกับตรีโกณไปด้วยจะพีคมาก เพราะการ์ตูนตอนนี้หัวข้อหลักของมันก็คือ สิ่งที่ลูกเสือได้เรียนรู้ และ หนึ่งในนั้นก็คือ ตรีโกณ ถ้าจบด้วยมุขของตรีโกณอย่างแท้จริง จะสุดยอดมาก แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ต้องมาปวดหัวครับ เพราะแค่นี้พี่เอ็มก็ว่าสุดยอดแล้ว ยอมรับในพลังของน้องบีเวอร์มากๆ ครับ |
น้องบีเวอร์ครับ พี่ว่ามันลงตัวมากมากเลยนะครับ ทั้งภาพแล้วก็การเล่าเรื่อง ประเด็นของเรื่องนั้นเล่าประเด็นเดียวตั้งแต่ต้นจบจำได้อย่างดีเลยทีเดียว ด้วยปรัชญาของเล่าต่อการว่า รู้วิธีทอดไก่ทอดหาดใหญ่ ยังดีกว่าเรียนจบป.เอก แล้วไม่มีอะไรทำนี่ยังเป็นเรื่องจริงแน่นอนครับ ลูกเสือน้อยตัวนั้นรู้เรื่องที่ตัวเองไม่จำเป็นต้องรู้ในชีวิตมากไป บางครั้งมันแปลงสมองจริงๆ การโฟกัสชีวิตผิดในบางครั้งทำให้การใช้ชีวิตเสียหมดจริงๆครับ ชอบการ์ตูนเรื่องนี้ครับ วันหลังเอามาลงอีกจะเทพมากครับ ผมเอาโปรโมตในแฟนเพจหรอยกูให้แล้วนะครับ ปล.การ์ตูนแต่ละคนมันสนุกคนละแบบจริงๆ |
สนุกมากครับ |
อ้างอิง:
ในเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมใช้วิธีการคิดเรื่องเป็นขั้นตอนครับเช่นเรื่องนี้ผมเขียนใส่กระดาษว่า 1.ตัวละครหลัก : เสือ 2.ความต้องการ : หาสัญชาติญาณ 3.อุปสรรค์ : ไม่มีเขี้ยว 4.จุดจบ : โดนยิงตาย นี่คือจุดเริ่มต้นง่ายๆใช้เวลาเพียง3นาทีหรือน้อยกว่าด้วยการจัดหัวข้อง่ายๆครับ แล้วเวลาวาดผมก็เปลี่ยนแปลงเรื่องไปเรื่อยๆ55(ไม่ควรลอกเลียนแบบ) เช่น มุกตรีโกณตอนแรกผมก็แค่เป็นมุกเล็กๆแต่พอเขียนมาตอนหลังๆก็เอามันมาใช้555 หรือสังเกตจากอุปสรรคกับกับจุดจบคนละอย่างกับในเรื่อง ผมปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสมครับ...เขียนไปพอมีอะไรผุดขึ้นมาก็ใส่ไป(โชคดี่เรื่องไม่มั่วซะก่อน) ต่อไปเวลาการทำงานของผมใช้เวลา 2 วันครับ วันที่1ร่างภาพ วันที่2 ตัดเส้นจบ...ฟังเหมือนง่ายแต่ผมก็นั่งวาดทั้งวันเลยล่ะครับ(ตอนนี้ปิดเทอมเลยว่างทั้งวัน)::rolleyes:: จากที่ผมเขียนมาทั้งผมดส่วนใหญ่จะใช้วิธีไปตายเอาดาบหน้า(ไม่แนะนำให้ลอกเรียนแบบ) ประมาณว่าเขียนไปนึกอะไรได้ก็ใส่ๆไป555เพราะงั้นไอเดียก่อนหลังมันก็จะมาตามเรื่องเลยล่ะครับไปเรื่อยๆนึกจะจบก็จบ(นิสัยเสียจังแหะ)แต่ผมแนะนำให้ใช้วิธีเขียนหัวข้อนะครับว่า ตัวละครตัวเอกคืออะไร ความต้องการ(อันนี้สำคัญมาก) อุปสรรค(อันนี้ก็เกี่ยวกับการดำเนินเรื่องเกือบทั้งหมดเลย) จุดจบ อาจจะใส่รายระเอียดอย่างอื่นเช่นคาแร็กเตอร์กับตัวละครประกอบแล้วก็การดำเนินเรื่องไปด้วยก็ได้นะครับตามความถนัด::rolleyes:: |
เป็นวิธีที่คล้ายของผมมากครับ แต่ของผมใช้เวลาในการวาดเยอะกว่ามาก เนื้อเรื่องเปลี่ยนไปเรื่อย แต่Themeหลักยังอยู่ ไอเดียมันจะผุดในระหว่างวาดนะครับ |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 02:39 |
vBulletin รุ่น 3.8.7
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด