บรรยากาศการวิ่งที่อ่าวดงตาลมินิฮาล์ฟมาราธอนค่ะ จาก JigSaw

[JigSaW]

.....เริ่มต้นเวลาตี1 ของคืนวันที่ 31 มีนาคมหลังจากที่นายโอมมารับฉัน (JigSaw) เพื่อเดินทางไปยัง อ่าวดงตาล อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี เราเดินทางไปถึงที่นั่นประมาณตี 4 เห็นจะได้ โชคดีที่ได้หลับระหว่างทางบ้าง แต่นายโอมเนี่ยสิไม่ได้นอนเลย(น่าจ๋งจ๋าน) เมื่อเราไปถึงที่นั่นเราก็รีบไปสมัครทันที ขอบอกว่าตีสี่คนก้เยอะแล้วน่ะเนี่ยเห็นแล้วประหม่าแทบแย่ การสมัครวิ่งจะเสียค่าสมัคร 250 บาทพร้อมรับเสื้อแจก 1 ตัว โดยการวิ่งครั้งนี้จะมี 3 อย่างคือ วิ่งเพื่อสุขภาพ 3 กิโลเมตร วิ่งมินิฮาฟมาราทอน 10.5 กิโลเมตร. และวิ่งฮาฟมาราทอน 22 กิโลเมตร ซึ่งฉันก้เลือกวิ่งมินิฮาฟมาราทอนเหมือนกับนายโอม แต่ขอบอกว่าทั้งชีวิตนี้ไม่เคยวิ่งมากถึง 10.5 กิโลเมตรมาก่อนเลย ฮ่าๆๆ ที่ฮากว่านั้นคือไม่ได้ซ้อมอะไรกะเค้าด้วยเลย ยิ่งใกล้เวลาออกตัวฉันยิ่งตื่นเต้นแล้วก็ประหม่ามากขึ้น ปวดท้องเป็นบ้า ในใจคิดแค่ว่าจาถึงเส้นชัยไหมเนี่ยแล้วจะเป็นลมตั้งแต่วิ่งได้กี่กิโลเมตร ฮ่าๆๆ และถ้าวิ่งถึงเส้นชัยก็จะเหรียญรางวัลไป ซึ่งฉันก็เลยเอาเหรียญเป็นเป้าหมาย ฮ่าๆๆ

...ปี๊ดดดดด สิ้นเสียงนกหวีดฉันกะนายโอมก็วิ่งห่างกันไปเรื่อยๆโดยที่นายโอมค่อยๆวิ่งนำหน้าฉันออกไป ส่วนฉันก็วิ่งด้วยความเร็วต่ำอย่างสม่ำเสมอแล้วนักวิ่งคนอื่นๆก็วิ่งนำฉันไปเรื่อยๆๆ จนฉันคิดว่าฉันคงเป็นคนสุดท้ายแล้วหล่ะ ฮ่าๆๆ แต่ฉันก้ไม่คิดที่จะสปีดความเร็วเพิ่มขึ้นน่ะเพราะรุ้ตัวเองดีอยุ่แล้วฮ่าๆๆ ยิ่งเร็วยิ่งเหนื่อยสู้วิ่งไปเรื่อยๆๆเหนื่อยก็พักดีกว่า แต่ที่หนักกว่านั้นคือเด็กน้อยวิ่งนำหน้าช้านไปนั่นแหล่ะที่ทำให้ฉันอนาถตัวเองมาก ฮ่าๆๆ 1 กิโลเมตรแรกผ่านไป ไม่ไหวแล้วหลังจากนั้นฉันก้หาแนวร่วมเมื่อเห็นคนข้างหน้าหยุดเดินเท่านั้นหล่ะ ฉันก้ค่อยๆลดความเร็วลงจนเดินในที่สุด ฮ่าๆๆ วิ่งๆเดินๆสลับกันไป ตอนนี้วิ่งไปได้ 5 กิโลเมตรก้ถึงจุดกลับตัวขอบอกว่าตอนนี้ฉันใจชื้นมากคิดว่าวิ่งอีกนิดเดียวก้ถึงเส้นชัยแล้ว แต่พอวิ่งไปสักพักพระเจ้าเค้าไม่ได้วิ่งกลับทางเดิมเถอะมันยังเหลืออีกตั้งหลายกิโลแน่ะ หนำซ้ำยังวิ่งขึ้นเนินอีกด้วย ขอบอกว่าตั้งแต่จุดกลับตัวฉันก็หูอื้อขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุด้วย ยิ่งตอนวิ่งขึ้นเนินน่ะขอบอกว่าชันมากๆเหนื่อยจิงๆ แต่ที่ทึ่งก้คือมีลุงอายุเยอะมากคนนึงแกวิ่งถึกมากจิงๆแล้วแกก้ไม่หยุดเดินด้วยซ้ำ สุดยอดจิงๆจำได้ว่าหลังเสื้อแกเขียนว่าสิงห์บุรี ฮ่าๆๆ นับว่าลุงแกเปงไอดอลของฉันได้เลยหล่ะเพราะฉะนั้นฉันจะเป็นลมไม่ได้เด็ดขาด ฉันจึงวิ่งต่อไป อ้อและที่ฮากว่านั้นคือมีน้องคนนึงวิ่งมาด้วยกันคุยกันไปคุยกันมาจนมาเจอคำถามโดนใจค่ะ ?นี่พี่วิ่งแข่งมากี่ที่แล้ว?เท่านั้นแหล่ะฉันอึ้งไปพักนึงแล้วก้ตอบไปอย่างอนาถตัวเองว่า พี่พึ่งมาวิ่งครั้งแรกเนี่ยแหล่ะน้อง ตอบน้องเค้าไปก้อนาถตัวเอง ฮ่าๆๆ ซ้อมก้ไม่ได้ซ้อม ขนาดวอร์มก่อนแข่งยังไม่วอร์มเลยโดยฉันให้เหตุผลกะตัวเองว่าเด๋วเหนื่อยเพราะฉันก้วิ่งทีเดียวเลย ฮ่าๆๆ เม้ากันไปวิ่งกันไปเดินกันไปก้ถึง 500 เมตรสุดท้าย พระเจ้าจอร์จอีกแค่ 500 เมตรสุดท้ายแล้วววว จังหวะนี้ฉันเลยวิ่งเข้าเส้นชัยด้วยความสง่างามแต่ขอบอกว่าเหลืออีก 100 เมตรสุดท้ายแทบจาเปงลมแล้ววววว แต่ตานี้จ้องหาคนมอบเหรียญอย่างเดียวฮ่าๆๆ และแล้วก้ผ่านเส้นชัยไปได้ด้วยดี กรรมการจัดแข่งขันที่นี่ฉันคิดว่าเค้าก้จัดโอเคเลยหล่ะวิวทิวทัศน์สวยงาม ติดทะเล มีต้นไม้ตลอดทาง วิ่งแล้วสดชื่นถึงแม้ว่าต้องวิ่งท่ามกลางฝนที่โปรยลงมาล็กน้อยแต่ถือว่าวันนี้อากาศดีมากๆเลยหล่ะ ถึงเส้นชัยก้มีแจกน้ำมันมวยด้วยๆฮ่า มีของข้าว มาม่า กาแฟ น้ำเย็นแจก ถือว่าการวิ่งครั้งนี้น่าประทับใจมากค่ะ

.....หลังจากแข่งเสร็จเราก็จกคอหมูย่างกะข้าวเหนียวแล้วก็ยำปลาดุกฟูที่ซื้อมาตั้งแต่เมื่อคืนอย่างเมามัน แล้วก็แวะไปดูศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเลด้วย มีเต่าน้อยเต่าใหญ่ให้ดูกานน่ารักดี แต่ขอบอกว่าตอนนี้เจ็บขามากเดินแทบไม่ไหว สุดท้ายเราก็กลับกทม.ด้วยความประทับใจ บ๊ายบายอ่าวดงตาล...

[ohmohm]

แล้วเจอกันใหม่ครับคุณจิ๊กซอร์ วิ่งครั้งนี้มันส์มากฝนตกเล็กน้อยวิ่งริมชายหาดชายทะเล คลาสสิกมากมากเลยทีเดียว เอาปเลย 10/10 สำหรับผู้จัด