ไพ่ 2 ใบสุดท้าย !!! การเพิ่มลดตัวการ์ตูน กับ การคิดสถานการณ์แบบสุดโต่ง

[M150]

หนึ่งในสถานการณ์ที่คนวาดการ์ตูนไม่อยากเจอมากที่สุดก็คือการคิดมุขไม่ออก หรือ ที่เรียกกันว่า มุขตันนั่นเอง หลังจากผมนั่งคิดนอนคิด ทางออกของการมุขตัน น่าจะหาทางออกด้วยการแก้ไข 2 วิธีที่เหมือนจะง่ายแต่ทำยากอยู่เหมือนกัน มันก็คือ การเพิ่มและลดตัวละคร กับ การคิดสถานการณ์แบบสุดโต่ง เดี๋ยวพี่เอ็มจะลองร่ายให้เป็นไอเดียต้นสำหรับการแก้ไขปัญหาการมุขตันเขียนการ์ตูนไม่ออกนะครับ

วิธีการแรก เพิ่มลดตัวการ์ตูน
อันนี้มันหลักการพื้นฐานของซิตคอมเลยนะครับ โดยส่วนตัวแล้วในตอนแรกผมคิดว่ามันเป็นวิธีการแก้ไขแบบแถๆ คือ แค่ทำให้คนดูรู้สึกว่ามีอะไรใหม่ แต่จริงๆ แล้ว การแก้ไขปัญหามุขตันด้วยวิธีนี้มันช่วยได้เยอะเลยครับ เหตุผลเพราะอะไรรู้ไหมครับ เหตุผลเพราะว่า โดยปกติแล้ว ตัวละครตัวการ์ตูนแต่ละตัวที่นักเขียนหรือนักวาดการ์ตูนคิดขึ้นมานั้น แรกเริ่มคนเขียนจะรู้สึกว่ามันมีอะไรให้ตามค้นหาเยอะครับ แรกเริ่มแม้กระทั่งผู้เขียนเองก็อาจจะยังไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าตัวละครเหล่านั้นเป็นอย่างไร เมื่อเราเขียนเรื่องราวให้พวกเขาไปเรื่อยๆ เราจะเริ่มรู้จักตัวละครเหล่านั้น เข้าใจในความเป็นตัวละคร นั่นรวมถึงผู้อ่านด้วย เมื่ออ่านไปเรื่อยๆ ผู้อ่านก็จะรู้จักตัวละครเหล่านั้นไปเรื่อยๆ จนเมื่อถึงจุดหนึ่งทั้งผู้อ่านและผู้เขียนก็จะอยู่ในจุดเดี่ยวกันก็คือ รู้จักตัวละครเหล่านั้นดี รู้จักอย่างหมดไส้หมดพุงแล้วก็ว่าได้ และ จุดนั้นเองนำมาซึ่งความไม่ตื่นเต้นและไม่กระตือรือร้นทั้งผู้อ่าน และ ผู้เขียนที่ไม่รู้จะเขียนประเด็นไหนแล้วนั่นเอง ถ้าพูดแบบหยาบๆ หักดิบ มันอาจจะเรียกว่า อาการเบื่อขี้หน้าก็ว่าได้ การพลิกเกมส์ด้วยการลดบทบาทหรือลดตัวละครตัวนั้นลง ไม่ว่าจะด้วยการฆ่าการให้หนีออกจากบ้านการย้ายบ้านอะไรก็ว่าไป จึงเป็นทางออก ซึ่งนั่นต้องพ่วงท้ายมาด้วยการเพิ่มตัวละครใหม่ นำมาสู่การสู่จุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้งกับการเรียนรู้จักตัวการ์ตูนใหม่ทั้งผู้เขียนและผู้อ่าน

วิธีการที่สอง การใส่สถานการณ์แบบสุดโต่ง
ถ้าอธิบายแบบให้เห็นภาพง่ายๆ เลยก็คือ น้องๆ คงจะนึกภาพตัวการ์ตูนคู่เห่ยสองตัวอยู่ในหอแล้วเล่นวินนิ่งกันแบบชินตาแล้วใช่ไหม ภาพเหล่านี้มันซ้ำๆซากๆ เห็นแล้วเบื่อ พูดแบบสั้นๆ ว่าเปิดเรื่องมาเห็นอยู่ในหอก็เบื่อแล้วยังว่าได้ ดังนั้นการยัดสถานการณ์บ้าบอสุดโต่งแบบคิดไม่ถึง ก็ยังพอกอบกู้สถานการณ์อาการมุขตันได้แบบไม่ยากเย็นใน อาจเอาไว้ใช้ในกรณีไม่อยากเพิ่มหรือลดตัวละคร ลองนึกภาพแบบง่ายๆ เช่น หยิกเปลี่ยนอาชีพจากคนว่างงานมาเป็นมือปราบซอมบี้ หรือ ไม่งั้นลองเล่าเรื่องย้อนไปถึงสมัยเดโดะ สมัยที่ชิ้นยังเป็นซามูไรพ่อลูกอ่อน แค่ย้ายงาน หรือ ย้ายเวลาก็ยังพอเกิดความน่าสนใจในการเขียนและอ่านมากขึ้นนิดนึงแล้วใช่ไหม ลองมาดูตัวอย่างที่แอดวานซ์ขึ้นนิดนึงดีกว่า วิธีการนี้เหมือนนักเขียนนิยายจะใช้กันเยอะ ด้วยการใช้คำถามว่า "ถ้า.....จะ......." เช่น ถ้าเป็นสมหยัดจะแก้ปัญหาโลกร้อนอย่างไร การตั้งคำถามแบบนี้จะนำมาซึ่งคำตอบและเรื่องราวน่าสนใจได้แบบไม่ยากนัก ลองตั้งคำถามกับสถานการณ์ในชีวิต แล้วดูว่าตัวละครเราจะจัดการปัญหาเหล่านั้นกันอย่างไร และ นั่นน่าจะนำมาซึ่งเรื่องราวที่เร้าใจได้

ด้วยวิธีการสองวิธีอย่างที่ลองนำเสนอไป ลองเอาไปใช้เล่นๆ กันดูครับ น่าจะช่วยคิดมุขการ์ตูนได้ ขอให้มีความสุขกับการวาดการ์ตูนจ้า

[ohmohm]

ถ้ามีกระทู้แนวนี้เกิดขึ้นแสดงว่านายเอ็มกำลังคิดมุขไม่ออก รวมถึงผมด้วยนั้นแหละสัปดาห์นี้
ยังไม่ได้วาดการ์ตูนลงเว็บเลย555555555 เอาเถอะครับ เดี่ยวค่อยว่างั้นเถอะ

[Naoshima]

ฮ่าๆๆๆ เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้อิมเมจินเนชั่นพุ่งพล่าน
ได้ความรู้อีกแล้ว ><