ถ้านับเวลาถึงตอนนี้ ลุงเอ็มไม่ได้เขียนการ์ตูนมาก็ 2 เดือนกว่าแล้ว เหตุผลง่ายๆ ของการที่ไม่ได้เขียน หาใช่เรื่องเดิมๆ เช่น หมดมุข หรือ ไม่มีประเด็นที่จะเขียน เพียงแต่การที่ไม่ได้เขียนนั้นมันเกิดจากการที่ "เรารู้จักกับตัวการ์ตูนของเรามากเกินไป" คำที่กล่าวมานั้นมันทำให้ หมดความกระตือรือร้นที่จะเขียน หรือ แม้กระทั่งหมดความกระตือรือร้นที่ผู้อ่านจะอ่านเสียด้วยซ้ำ การ์ตูนหลายเรื่อง เห็นตัวอย่างได้ชัดเจนเช่นการ์ตูนเน็ตเวิร์คอย่างที่พี่โอมเคยนำเสนอ มันจึงมีอายุการ์ตูนน่าจะประมาณ 100 ตอนเพียงเท่านั้น หลังจากนั้นเขาก็จะสร้างการ์ตูนเรื่องใหม่ การเขียนการ์ตูนเรื่องใหม่จะช่วยเสริมประสบการณ์ที่ดีทั้งสำหรับผู้เขียนและสำหรับผู้อ่านในเวลาเดียวกัน ดังนั้นจงอย่าเสียใจที่จะต้องเลิกเขียนการ์ตูนเรื่องเก่า และ เริ่มต้นการเขียนการ์ตูนเรื่องใหม่
แต่นั่นแหละครับ เวลาพร่ำเพ้อมันง่าย แต่ถึงเวลาจริงๆ การเขียนการ์ตูนเรื่องใหม่สักเรื่องมันต้องใช้ความกรรมกรระดับหนึ่งเลย นอกเหนือจะต้องคิดพล็อตรวมใหม่แล้ว ยังต้องคิดตัวการ์ตูนใหม่หมดอีก นี่แหละจุดไคลแมกซ์แห่งความยากของการวาดการ์ตูนใหม่ ซึ่งสำหรับลุงเอ็มแล้ว ลุงเอ็มมีความเชื่ออย่างหนึ่งว่า
"ตัวการ์ตูนนำตัวเรื่อง" ถ้าพูดง่ายๆ ก็คือ ถ้าเราเขียนตัวการ์ตูนของเราชัดเจน ชัดเจนขนาดที่ว่า ตัวเรารู้จักตัวละครของเราในทุกมุมมอง หากเราจะเริ่มยัดสถานการณ์ หรือ เขียนเรื่องอะไรให้ตัวละครเหล่านั้นก็จะเป็นสิ่งที่ง่ายแล้ว แต่เรื่องฮาที่สุด คือ การเขียนตัวการ์ตูน มันยากพอๆ กับการที่เรารู้จักตัวเอง แม้กระทั่งตัวเองบางครั้งเรายังไม่รู้ตัวเองเลยครับว่าเราเป็นคนอย่างไร การเขียนตัวการ์ตูนให้ลึกถึงทุกมิติจึงต้องอาศัยการฝึกฝนและประสบการณ์ ตอนนี้ลุงเอ็มก็กำลังฝึกฝนและกำลังเกลาตัวการ์ตูนที่อยู่ในสมองอยู่ ยอมรับเลยครับว่า มันน่าสนุกและน่าสนใจกว่าเดิมเยอะ หากใครต้องการจะร่วมฝึกฝนและวาดการ์ตูนกับลุงเอ็ม มาร่วมกันได้เลยที่กระทู้นี้นะครับ ลุงเอ็มจะคอยแนะนำให้ และ ฝึกไปด้วยกันเลย !!