[M150]

คำถามแนวนี้พี่เอ็มชอบเลยครับ ก่อนที่จะตอบคำถามนี้ ต้องตอบเลยว่า ทุกคนไม่สามารถที่จะทำได้เหมือนกัน เพราะ ปัจจัยพื้นฐานของชีวิตล้วนไม่เหมือนกัน ทำให้กลไกการเลือกนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ถ้าให้ตอบอย่างง่ายๆ คงจะเป็นการยกตัวอย่างน่าจะตอบได้ดีที่สุด ดังต่อไปนี้ครับ

นาย ก. มีความฝันอยากเปิดร้าน (ที่เขาชอบ) เป็นของตัวเอง แต่ด้วยความรู้และประสบการณ์ไม่ถึง จึงต้องมาเป็นลูกจ้างเขาก่อน เพราะที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวย ต้องหาเลี้ยงต้วเองเพราะโตแล้ว ทำงานเป็นลูกจ้างก็ได้เงินดี (ก็ถือว่ารวยสำหรับช่วงเวลานั้นๆ) จนในที่สุดเมื่อตำแหน่งหน้าที่สูงขึ้น เขาได้เงินเดือนสูงขึ้น แม้จะเป็นงานที่อยากทำบ้างไม่อยากทำบ้าง ทำแล้วเซ็งๆ บ้าง แต่ก็มีภาระมากขึ้น มีเมียมีลูก ความรู้เกี่ยวกับการเปิดร้านที่อยากทำก็ไม่พร้อมเสียที ทำให้ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่ได้เปิดร้านจนตัวเองเกษียณกันไป

นาย ข. มีความฝันอยากเป็นนักวาดการ์ตูน เรียนจบก็ไปวาดการ์ตูนตามถนนเรื่อยมา ทางบ้านไม่ว่าอะไรอีกทั้งยังช่วยสนับสนุน แถมยังได้เงินค่าขนมจากที่บ้านบ้างอะไรบ้างแม้ไม่ได้มากมาย แต่ก็ถือว่ายังมีคนซัพพอร์ต ในท้ายที่สุด เขาก็ไปได้ดีกับสายงานวาดการ์ตูน แม้จะใช้เวลาในการเริ่มต้นถึง 6 ปีก็ตาม และ เขาก็โคตรมีความสุข

น.ส. กุ๊กไก่ มีความฝันอยากเป็นเจ้าของร้านเพ็ทชอป แต่ที่บ้านทำนา จบมาก็ต้องทำงานไปก่อน แต่ทำงานไป ก็เก็บเงินไปเรื่อย จนในที่สุดก็มีเงินทุนของตัวเอง คุณเธอก็ลาออกจากงาน ไปเปิดร้านรับตัดขนหมาก่อน ที่จะขยายกิจการร้านไปเรื่อยๆ จนในที่สุดร้านเธอก็ติดตลาดและประสบความสำเร็จในที่สุด และ เธอก็โคตรมีความสุข

พี่แยกออกมาก็มีประมาณนี้แหละครับ สุดท้ายแล้ว มันขึ้นอยู่กับ พื้นฐานของบุคคลส่วนหนึ่ง และ ใจของบุคคล อีกส่วนหนึ่งครับ อันที่จริงแล้ว พี่เชื่อว่า ถ้าให้ตอบแบบดราม่า ทุกคนก็คงจะเลือกตอบว่า ทำงานแล้วมีความสุข ทำงานที่อยากทำ เป็นคำตอบในอุดมคติที่สุด แต่ถ้าเราทำงานแบบนั้น แล้วพ่อแม่เราลำบาก มันจะอาร์ทหรืออินนี้ออกหรือครับ ใครมีความเห็นอย่างไร ลองมาแชร์กับพี่เอ็มดูครับ อยากฟังๆ !!