[Pattra]

เห็นชื่อตัวเองในกระทู้แล้วมันกระดากมากเลยค่ะ วานพี่ๆช่วยตั้งฉายาให้หน่อยได้ไหมคะ (เอาชื่ออะไรก็ได้ที่ตลกๆ) เพราะพอเห็นชื่อตัวเองแล้วมันยังไงไม่รู้ ยิ่งเรียกน้อง นี่ยิ่งอายใหญ่เพราะว่าอายุก็ไม่ได้น้อยแล้วอะค่ะ 5555555

ตามความเห็นรู้สึกว่าชีวิตแบบไหน (มีฝันหรือไม่มี) ก็ไม่ผิดทั้งนั้น เพราะทุกคนเกิดมามีทางเลือก มีเจตจำนงเป็นของตัวเอง และมีความหมายคนละอย่าง แต่ละคนถูกออกแบบมาให้มีความแตกต่างเพื่อให้มาประกอบสร้างกันแล้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ดังนั้นถ้าขาดคนประเภทหนึ่งไป ก็อาจทำให้ภาพไม่สมบูรณ์

แต่ทีนี้ เคยมีผู้ใหญ่ท่านนึงบอกว่า "พอใช้ชีวิตมาพักนึงแล้วจะรู้ว่าถ้าต้องขออะไรบางอย่างจากลูก ขออย่างเดียวคือให้ลูกทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ตัวเองมีความสุข"

เพราะว่าเราเกิดมาในยุคสมัยที่สังคมได้ออกแบบให้คนต้องทะเยอทะยานถีบตัวเองและแข่งขันอยู่แล้ว โดยที่เราไม่ต้องทำอะไร เราก็จะรู้สึกได้ถึงแรงถูกบีบจากสังคม (ทั้งโดยรู้ตัวและไม่รู้ตัว) แล้วพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้มีให้เท่าคนอื่น ด้วยตัวของเราเอง การมีเป้าหมายในชีวิตหรือมีฝัน ลึกๆก็เพื่อตอบสนองต่อแรงบีบอัดอันนั้นนาคะ ทีนี้...สิ่งที่หาได้ยากในสังคมยุคนี้ จึงไม่ใช่การมีความฝัน หรือ เป้าหมาย แต่คือความสุขน่ะค่ะ

โดยส่วนตัวถ้าให้ตัดสินถูกผิด สำหรับนายหยิก ที่กลับมาเล่นเกม และใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะมีความสุข ถ้าลึกๆแล้ว ในบางวันเขาเกิดรู้สึกอึดอัดคับข้องใจในชีวิตที่เรื่อยเปื่อยเหมือนอยู่ไปวันๆและบางทีก็สงสัยว่าทำไมตัวเองถึงไม่มีฝันกะเขา ขณะที่บางทีรู้สึกกลัวว่าพอแก่ตัวไปนึกย้อนมาถึงวัยหนุ่มแล้วจะเสียดายช่วงเวลาที่หายไป ก็อาจสะท้อนว่าจริงๆแล้วเขากำลังไปผิดทางอยู่ แล้วนายชิ้น แม้ทำงานหนัก แม้ดิ้นรน แต่ลึกๆแล้วเขามีความสุข ก็แสดงว่าเป็นการดำเนินชีวิตไปในทางที่ถูกสำหรับเขา

สรุปก็คือดำเนินชีวิตแบบไหนก็ไม่ผิด แต่ต้องทำอะไรก็ได้ที่ทำให้ตัวเองมีความสุขอย่างแท้จริง คงจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด นะคะ