นิทานพื้นบ้านภาคกลางเรื่อววังตาเพชร นิทานพื้นบ้านภาคกลางเกี่ยวกับจระเข้อีกแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆที่นิทานพื้นบ้านภาคกลางจะเกี่ยวข้องกับจระเข้เยอะขนาดนี้ครับ แต่มุมหนึ่งก็แสดงให้เห็นว่าคนภาคกลางสนิทกับจระข้มากกว่าภาคอื่นๆแน่นอน เพราะนิทานพื้นบ้านภาคกลางมีเรื่องราวเกี่ยวกับจระเข้เยอะมากเลยทีเดียว สำหรับเรื่องวังตาเพชรนี้ก็เป็นตำนานเกี่ยวกับจระเข้อีกเรื่องครับ
นิทานพื้นบ้านภาคกลางเรื่องวังตาเพชร
แถว ๆ โรงสี ตอนนี้เค้าถมที่กลายเป็นโรงสีไปแล้ว
เขาเล่าให้ฟังว่า
แต่ก่อนจะมีชายแก่อยู่คนนึง
เขาเรียนพวกเวทย์มนต์อะไรพวกนี้ คาถา
ก็มีเมีย อยู่ด้วยกันเองตายาย
วันหนึ่งก็จะไปทำบุญ
เมียก็ไม่มีเรือ
ก็จะตัวเองก็มีคาถาแปลงตัวเป็นจระเข้
ก็เลยแปลงตัวเป็นจระเข้
ให้เมียเดินทางข้ามไปฟากนู้น
เพื่อที่จะไปทำบุญที่วัด
พอดีเขาก็เสกน้ำมนต์ไว้ขันนึง
บอกว่าระหว่างเดินทาง
ให้ถือขันน้ำมนต์นี้ไปด้วย
เวลาข้ามฟากแล้วก็เทน้ำมนต์รดหัวจระเข้
ซึ่งตาคนนี้ได้แปลงเป็นจระเข้
แล้วตัวเองก็จะกลับกลายเป็นคน
แต่ว่าเวลาถึงกลางแม่น้ำเนี่ย
ขันน้ำมนต์มันก็เกิดหก
ตามันก็เลยไม่สามารถที่จะกลายเป็นคนได้
ก็เป็นจระเข้ตลอด
เขาก็เลยเรียกตรงนั้นว่า บึงตาเพชร