จากการอ่านบทความนี้ผมวิเคราะห์เป็น 2 แบบครับผม
แนวคิดแบบนี้อาจเป็นแนวคิดจากต่างประเทศจ๋าเลยทีเดียวครับ ทั้งญี่ปุ่นและอเมริกาน่าจะคิดกันแบบนี้
แนวคิดในการสร้างสินค้าหรือผลิตภัณอะไรออกมาอย่างงั้นมั้งครับ เหมือนกับญี่ปุ่นสร้างการ์ตูนออกมาเยอะเยาะ
ห้างร้านเล็กๆต่างต่างมีอยู่ในเมืองมากมาย บริมาณการเปิดบริษัทหรือทำสินค้าคิดสินค้ามากกว่าประเทศเรามาก
เมื่อเทียบกับสัดส่วนของปริมาณคน (เรื่องนี้สะท้านความกล้าและความคิดสร้างสรรค์ได้มากเลยทีเดียวครับ)
อเมริกาก็มีสินค้าออกมามาก 2 ประเทศนี้พยายามอยู่บนสุดของสายพานการผลิตตลอด
บทความนี้อาจสะท้านความกล้าของการสร้างสินค้าหรืออะไรที่เป็นส่วนตัวมากกว่าการเรียนแล้วต้องการเป็น
เพียงพนักงานเพียงอย่างเดียวครับ สรุปแล้วคือนานาจิตตังครับ เป็นเรื่องของแนวคิดมากกว่า ไม่เห็นด้วยกับบทความนี้บางส่วนเหมือนกัน เพราะเราแบ่งประเภทของคนจริงๆนั้นไม่สามารถทำได้ครับ
__________________ ผมรักเว็บการ์ตูนหรอยกูที่สุดในโลก |