อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น เรื่องเล่าจากนายโอมจากร้าน KFC

[ohmohm]

วันนี้มีโอกาสได้เป็นนั่งเล่นอินเตอร์เน็จในร้านไก่กอด KFC เรียกชื่อเขาซะกาก งั้นขอเรียกใหม่ วันนี้มีโอกาสได้ไปนั่งเล่นอินเตอร์เน็ตในร้านฟาสฟู๊ดไขมันสูง KFC อืมแบบนี้น่าจะดีกว่า ผมก็ไม่ได้ทำงานครับก็เลยมีโอกาสไปนั่งทำงานบวกกับนั่งเล่นอินเตอร์เน็ตแบบเพลินๆ ก็เลยซื้อไอติม โคน รสช็อกโกเล็ตราคา 10 บาทเข้าไปนั่งกิน แล้วก็ยกคอมขึ้นมาเล่น หลังจากนั้นผ่านไป 1 ชั่วโมง มีผู้หญิงสองคนเดินผ่านหน้าผมไปมองมองมาบนโต๊ะ แล้วพูดงืมงำว่า ไม่สั่งอะไรกินมานั่งได้ไง พอฟังคำนั้นแล้วปริ้นครับ เข้าใจเลยว่าทำไมคนบ้านเราถึงชอบมองอะไรแค่ที่เห็น ไม่คิดภาพในอดีต อยากจะตะโกนบอกว่า กูซื้อไอติมมากินเฟ้ย กูกินหมดทั้งแท่ง สาด อนาถใจครับ

ถือว่าเป็นเรื่องขำขำที่เอามาเล่าต่อแล้วกันนะครับ อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น เรื่องนี้ยังใช้ได้เหมือนเดิม บางอย่างถูกสร้างมาให้เราคิดแบบนั้น เช่นรถสวยราคาแพง เอ้ยทำไมรถราคาถูกๆเอ็งไม่ทำให้สวยๆไม่ออกแบบให้สวยๆ ทำไมต้องออกแบบมากากๆด้วย วัสดุก็เหมือนกัน เสื่อมเลยแบบนี้ ลองรับแนวคิดนี้เอาไว้พิจารณาแล้วกันนะครับ หวังว่าเพื่อนๆพี่ๆน้องๆเจอใครนั่งในร้านฟาสฟู๊ดไขมันสูง KFC จะไม่คิดแบบนี้กัน จบข่าว