ไอเดียการเขียนเรื่อง "หักมุม" โดย ภาคินัย

[M150]

หนึ่งในปัจจัยแห่งการเขียนการ์ตูนให้ฮา คงฝากความหวังไว้ที่การหักมุมระดับหนึ่งกันเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นการหักมุมในเรื่องหลัก หรือ แม้กระทั่งการหักมุมในเรื่องรองก็ความสำคัญไม่แพ้กัน วันนี้พี่เอ็มอ่านบทความในเด็กดี แล้วเจอข้อคิดเล็กๆ น้อยๆ จาก นักเขียนหนังสือแนวสยองขวัญนาม “ภาคินัย” (ในเด็กดีบรรยายไว้ว่าเป็น เจ้าของผลงานนิยายแนวสยองขวัญที่สร้างความสั่นประสาทขนลุกให้กับผู้อ่านมาแล้วมากมาย อาทิ “นางชฎา” , “The shoesรองเท้าอาถรรพ์” , “Lift ลิฟต์ซ่อนศพ” ฯลฯ )

“ภาคินัย” เล่าให้ฟังว่า “การเขียนหักมุมนับว่าเป็นงานเขียนที่ยากมากประเภทหนึ่ง มันยากกว่านิยายรักถึงสองเท่าตัว ความยากของการเขียนบทหักมุมอยู่ที่ เราต้องคิดค้นหาวิธีแปลกใหม่ในการเล่าเรื่อง การปูเรื่องให้คนอ่านเดาทางผิด คล้ายเป็นตำรวจจราจรที่ขับรถนำหน้าขบวนไปอย่างเอื่อยเชื่อยเพื่อให้รถคันอื่นขับตาม แต่อยู่ๆ ก็วกรถกลับแล้วบอกว่า “มาทางผิด”

สองคือ เราจะทำยังไงให้คนอ่านเดาตอนจบของเรื่องไม่ได้ เพราะถ้าเดาได้นั้นเสน่ห์ของนิยายหักมุมจะหมดไปในทันที วิธีการเขียนนั้นไม่มีการกำหนดแน่ชัด แต่สำหรับผมแล้ว ให้เราลองเอาตัวเองแทนคนอ่าน พยายามจับผิดตัวเองว่ามีช่องโหว่ตรงไหน แอบทิ้งระเบิดไว้อย่างไร แล้วตอนจบให้กลับไปกู้ระเบิดที่วางไว้ แต่ต้องกู้ระเบิดคนละลูกกับที่เราสงสัย ให้คนอ่านมัวแต่เพ่งประเด็นไปที่ระเบิดลูกนั้น แต่พอเผลอระเบิดอีกลูกที่ไม่มีใครสนใจก็ระเบิดตู้ม นั่นแหละ เสน่ห์ของนิยายหักมุม”

แม้ว่า ภาคินัย จะอธิบายไว้สั้นๆ แต่ก็ถือว่าเป็น การกระตุ้นให้พี่เอ็มหวนนึกถึงกลิ่นอายการ์ตูนในแบบที่พี่เอ็มชอบ ก่อนหน้านี้พี่เอ็มมักทุ่มพลังไปในการหักมุม คือ เขียนการ์ตูนและฝากชีวิตความฮาไว้กับการหักมุมในตอนท้าย ซึ่งในบางครั้งระดับของความฮามันไม่ได้มีพลังมากมายขนาดที่ว่าจะทำให้คนฮาก๊าก และ เมื่อไม่มีมุขรายทางเพียงพอแล้ว การ์ตูนตอนนั้นจึงอาจจะไม่ได้ประทับใจอะไรนัก หลังๆ พี่เอ็มก็ลดระดับความฝากชีวิตไว้กับมุขหักมุมในตอนท้ายไปเสีย ซึ่งแน่นอนว่า มันอาจจะขาดกลิ่นอายของตัวตนไป จริงอยู่ครับ การคิดบทหักมุมมันยาก แต่ถ้าคิดมาดีพอ ปูเรืองดี ชงดี ตบดี มันคุ้มค่าแน่นอน และ หากทำได้ดี เชื่อได้เลยว่า การ์ตูนตอนนั้น จะเป็นที่จดจำของคนอ่านอย่างแน่นอน

[Pattra]

การ์ตูนที่หักมุมดีๆยังไม่เคยได้อ่านเลย เพราะการ์ตูนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ถ้าไม่รักจะดราม่า เน้นความสมจริงมาก (หรือเราเลือกอ่านไม่ดีเองก็ไม่รู้) ที่หักมุมดีๆเห็นจะเป็นเรื่อง death note นั่นแหละค่ะ เดาทางไม่เคยถูกเลยสักที

[ohmohm]

ผมไม่ขอเอ่ยความคิดเห็นสำหรับงานเขียนของนักเขียนท่านนี้ เพราะไม่เคยอ่านงานของเขาเลยเมื่อแต่เรื่องเดียว ผมส่วนมากเน้นอ่านวรรณกรรมสยองของญี่ปุ่นมากกว่า ที่ไม่อ่านของเจ้านี้เพราะเขาเอาประเด็กชาวบ้านมาเขียนมากเกินไป แต่เขาอาจจะมีการหักมุมที่ดีก็ได้ ซึ่งผมไม่รู้เหมือนกันว่าจริงไหม เพราะไม่เคยอ่าน แต่พยายามอ่านด้านในแล้วในบางเล่ม ยังไม่ใช่สไตร์ผมครับ แต่อาจจะถูกใจท่านอื่น

[Pattra]

คุณภาคินัยเคยอ่านเรื่องโรงแรมผี (ไม่ใช่ชื่อนี้ แต่จำชื่อฉบับเต็มไม่ได้) เรืองเดียวค่ะ สนุกดี ฉากผีมันโฉ่งฉ่างไปหน่อย แต่ว่าวิธีการหักมุมกับเขียนแนวตลกเจ็บๆของเขาค่อนข้างดีทีเดียว