เมื่อกี้ผมได้กลับไปอ่าประวัติสุนทรภู่อีกรอบครับ ซึ่งมันเป็นรอบที่ 3 แล้วมั้งครับที่ได้อ่านประวัติสุนทรภู่แบบยาวยาว ทำให้รู้ว่าไม่ว่าศิลปะในยุคไหนมันก็มีช่วงเวลาของมันครับ คือมีทั้งช่วงเวลาที่ดีเวลาเลวร้ายหรือเวลาที่มีคนยอมรับและไม่มีคนยอมรับ บางครั้งศิลปะหรือการ์ตูนที่เราชอบในตอนนี้หรือการ์ตูนที่เราวาดในตอนนี้ ยุคนี้เค้าอาจจะยังไม่นิยมแต่ถ้าข้ามไปอีก 20-30 ปีข้างหน้างานที่เราเคยฝากเอาไว้อาจจะเป็นที่ชื่นชอบมากขึ้นครับ
ลองคิดดูสิครับว่ากว่าสุนทรภู่ยืนในจุดที่ตัวเองยืนอยู่ได้นั้นต้องใช้เวลากว่า 30 ปีเลยทีเดียว แล้วเค้าก็ไม่ได้ทำอาชีพกวีมาเป็นหลักอยู่อาชีพแต่ยังคงมีความรักในงานประเภทนี้อยู่ในจิตใจของตัวเองอยู่แล้ว ซึ่งเรื่องนี้มันดีมากมากคือสุนทรภู่เป็นคนที่รักงานพวกนี้จริงๆครับ ไม่ได้ทำเพื่ออยากดังหรือเพื่อทำงานเพื่อขาย อยากให้ทุกคนลองกลับไปอ่านประวัติสุนทรภู่ดูครับเพื่อนๆ
ประวัติของสุนทรภู่