อากาศหนาวที่กรุงเทพทำผมเป็นไข้และจิตตก

[ohmohm]

ไม่รู้ทำไมผมละเกลียดหน้าหนาวเป็นที่สุด มันทำให้ผมจิตตกมาตลอด คือจะเรียกว่าปรับตัวให้เข้ากับหน้าหนาวไม่ทันมันก็ไม่ใช่ วันนี้ผมไม่เห็นดวงอาทิตย์ในกรุงเทพเลยแถมอากาศก็ไม่น่าเกิน 27 แน่นอน เล่นเอาออกมาเดินนอกบ้านทำให้รู้สึกหนาวยังไงอย่างบอกไม่ถูก เข้าใจเลยที่ในบางเมือง(ประเทศอื่น)ไม่เห็นพระอาทิตย์เป็นเดือนพวกเขารู้สึกอย่างไร

ของผมไม่เห็นดวงอาทิตย์วันเดียวความรู้สึกยังแย่ซะยิ่งกว่าแย่ เข้าใจแล้วว่าทำไมพี่ฝรั่งที่เห็นดวงอาทิตย์ไม่ได้ต้องออกมาอาบแดดกันเต็มไปหมด วันนี้ผมคิดถึงดวงอาทิตย์ครับอยากให้ดวงอาทิตย์ขึ้นเหมือนวันก่อนแบบเมื่อวาน อากาศวันนี้มันหนาวจริง ความหนาวคงทำให้หลายคนจิตตก ยิ่งงานที่ต้องใช้สมาธิใช้ไอเดียความคิดสร้างสรรค์ในการทำงานเจอ

อากาศแบบนี้เข้าไปต้องยอมรับว่ายอมเหมือนกันครับท่านผู้อ่าน คนเราจะคิดถึงเฉพาะสิ่งที่ไม่อยู่กับตัวเราจริงๆ วันนี้ปรัชญานี้ใช้ได้เลย ผมคิดถึงสิ่งที่เห็นอยู่ทุกวันอย่างดวงอาทิตย์ ตอนนี้ผมย้อมกลับมาในเรื่องของคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่พี่น้องและแฟน คนที่เราเจอจนใช้คำว่าเบื่อหน้าและไม่ตื่นเต้นตอนเจอพวกเขาแล้ว มันเหมือนกับดวงอาทิตย์

ในแประเทศไทยเลย แทบไม่มีใครคิดถึงดวงอาทิตย์ เหมือนกับไม่มีใครคิดถึงคนที่เราอยู่ร่วมด้วยนั่นแหละ ความรู้สึกที่ต้องตื่นมาเจอกันทุกวันที่เหมือนกับดวงอาทิตย์ที่เราต้องตื่นมาเจอทุกเช้าทำให้พวกเราเบื่อ ไม่เห็นความสำคัญของผม มันไม่ได้ปีป้ายบอกเหมือนกับสินค้า ว่าสินค้านี้ขายดีสินค้านี้แนะนำ ในโลกของความจริงไม่มีใครบอกเราวันอะไรสำคัญบ้าง

ไม่มีตัวหน้ากำกับเหมือนกับในหนังสือว่าสิ่งนี้สำคัญ ในภาพยนตร์หรือในหนังเห็นบ่อยที่มีตัวละครตัวสำคัญจากไป แล้วมาคิดถึงความกลังอดีตครั้งก่อน พระอาทิตย์ไม่ขึ้นวันนี้ ทำผมจิตตกสุดๆมันเหมือนขาดอะไรไป คิดถึงมันจริงๆหวะ ปกติไม่ค่อยพิมพ์อะไรยาวๆแบบนี้ วันนี้อารมณ์มันเปลี่ยวมากมาก พลังจิตพลังใจมันหายไปจะกระตุ้นตัวเองยังไง

มันก็ยังไม่มา อยากได้พระอาทิตย์ดวงที่ร้อนระหุดวงเดิมกลับมา คนเรามันจะอยู่ได้ด้วยจิตใจจริงๆ วันไหนถ้าเราไม่มีใจที่จะทำอะไร มันก็ไม่มีใจจริงๆ วันนี้ได้นั่งคิดนอนคิดวิ่งคิดถึงคนสำคัญในชีวิตเรา มันเยอะเยาะจริงๆ ดวงอาทิตย์ในใจของเรามันมีหลายดวง หลายคนให้พลังชีวิตกับเราโดยที่เราไม่รู้ตัวเลย บางครั้งเราอาจจะเห็นเขาเป็นปัญหาด้วยซ้ำ

แต่เชื่อไหมไม่มีอะไรที่เป็นปัญหาในชีวิตเลย มุมมองชีวิตต่างหากที่เป็นปัญหา วันไหนที่เราคิดว่าพระอาทิตย์ในใจเราไม่ขึ้น วันนั้นเป็นวันที่มุมมองในชีวิตของเราดำเนินไปในแง่ลบ ตอนนี้ผมเริ่มตระหนักแล้วว่าพระอาทิตย์ไม่ขึ้นก็ช่างแม่งมัน ชีวิตของเรามีดวงอาทิตย์อยู่ในใจเสมอ อย่าไปโทษสิ่งแวดล้อมว่ามันไม่เอื่ออำนวยว่ามันไม่ดี ไม่ต้องโทษใคร

ไม่ต้องโทษตัวเราด้วย วันนี้ยังมีชีวิตอยู่ถือว่าเราโชคดีมาก เรายังมีโอกาสได้ทำได้ตัดสินใจ ได้ดำเนินชีวิต ได้สร้างความสุขให้กับคนอื่น ไม่ว่าครอบครัว ประเทศ หรืออะไรก็ตาม 24 ชั่วโมงของ 1 วันอย่าปล่อยให้ชีวิตจมอยู่กับปัญหา ผมเข้าใจแล้ว ขอบคุณเพิ่มที่ในอินเตอร์เน็ตที่ทำให้ผมเขียนบทความนี้และคิดอะไรได้หลายอย่างเลยทีเดียว