เสือกับสัญชาตญาณ

[นายสันดาน]

สารภาพว่าตอนแรกผมอ่านผ่านๆ แล้วพบว่าเยดโด้แม่งเจ๋งว่ะตอนเริ่มมาเจอมุข พวก "กูไม่รู้"
ผมเลยกลับไปอ่านใหม่ บอกเลยว่า เจ๋งมาก ทั้งจังหวะ มากทั้งจังหวะมุข [ผมชอบมากในเรื่องของมุขพวกที่แบบ แม่งไม่รู้จะใส่มาทำไมโคตรไร้เหตุผลและขัดกับความเป็นจริง ไอ้ตรีโกณมิตินี่แหละ เสือจะเรียนไปทำส้นตึกอะไร] ร่วมไปถึงการดำเนินเรื่องที่จู่ๆแม่งก็หักมุมได้ลงตัว [หักสองรอบด้วย] การ์ตูนเรื่องนี้กลมกล่อมครับไม่ได้ฮาก้ากขั้นเทพ แต่มันสนุกและลงตัว เอาใจไปเลย

มาเจอเจอคอมเมนต์วิธีวาดการ์ตูน ผมค่อนข้างจะต่างกัน[ไม่นิดหน่อย] ผมไม่ค่อยวางแผนเท่าไหร่แต่จะใส่อารมณ์ว่าเราเล่นเป็นตัวละครที่เราวาดอยู่ วาดนิสัยแบบนี้คิดอะไรยังไง มันได้มุขสดดี คือถ้าวาดแล้วผมไม่ฮาเองผมก็ว่ามันไม่ฮาอะไรทำนองนั้น